De achtste en laatste impressionistische tentoonstelling werd gehouden in 1886, toen de twaalfjarige beweging niet meer als radicaal werd beschouwd. Als de oudste van de kunstenaars die samen met de impressionisten exposeerden, had Camille Pissarro wellicht een bijzondere behoefte om op de hoogte te blijven van de huidige ontwikkelingen en zijn werk fris te houden. De gewaagde optische experimenten van de jonge Georges Seurat, die met kleine kleurdempers beelden van groot effect en intensiteit maakte, intrigeerden Pissarro, die eind jaren 1880 vier jaar lang het neo-impressionisme en met name de pointillistische stijl omarmde. Pissarro creëerde het huidige schilderij vanuit een eerdere compositie in zijn atelier in plaats van voor het motief, wat zijn gebruikelijke praktijk was. Hij had Rouen bezocht in 1883 en maakte verschillende tekeningen en etsen van de Seine die hij vijf jaar later raadpleegde bij het schilderen van dit mistige uitzicht op fabrieken en schuiten op de rivier. In een industrieel landschap dat wordt gedomineerd door een rookschoorsteen, wordt het tafereel met grote schoonheid weergegeven in een subtiel kleurenpalet.